orbis "fratres organoleptici"

Sounds good! Maar ik wil toch eerst eens zien wat er allemaal van in huis komt. Ten eerste: wat betekent 'sommelier van het jaar'? Ik weet het niet hoor ... . Kijk, ik wil niet gaan betwijfelen dat Stijn van der Beken een bekwame kerel is. Hij zal zijn sporen wel verdiend hebben, en het Hof van Cleve op je palmares is mooi, daar niet van ... .
Maar, ten tweede, als ik Stijn hoor beschrijven wat hij als goede wijn aanschrijft, dan krijg ik al de kriebels: "Belangrijk is de smaak: je hebt die graag of je hebt die niet graag"(Het Nieuwsblad, 28.11.2004). Ik weet enerzijds niet wat ik daarvan moet denken. Anderzijds hebben we al allemaal ervaren dat een goede wijn, goed vinden veel verder gaat dan een 'persoonlijke smaak' als norm stellen. Als je die niet test en 'beproeft' blijf je altijd hetzelfde drinken, erger nog: neig je altijd naar hetzelfde.
Probleem 1: ik weet nog hoe ik een afkeer had van zoete wijnen vroeger. Alleen de geur al deed me gewoon kokhalzen (en dat is misschien eigenaardig: de meeste mensen hebben niet liever). Tot ik op een keer - ik weet echt niet hoe - het idiote idee in mijn hoofd kreeg om een flesje Las Casas del Toqui, Sémillon Late Harvest 2001 te kopen. Opengetrokken samen met Roel ... ja, daar denk ik nu nog aan. Ik heb er nog twee liggen en die durf ik gewoon niet open te doen, zo een geweldige indruk maakte die ene fles: sinaasappel, sappige nectarine, overduidelijk honing en natte wol, ik kan het me nu nog altijd voor de geest halen. Had ik gewoon op mijn smaak afgegaan en op mijn eerste reactie bij de geur aan de kurk, dan had ik er niets van bijgeleerd en had ik dus bijvoorbeeld aan die fantastische reeks Muscats bij Guy niets gehad (dus wel!).
Probleem 2: Er bestaat zoiets als massaconsumptie, en ook al weten we dat allemaal zo goed tegenwoordig, toch laten we ons er door misleiden. Kijk in het rek van de doorsnee wijnwinkel/supermarkt/winebar en je vindt altijd (of toch meestal - ja, er is nog hoop ;-) ) dezelfde wijnen terug. Ik ga ze niet noemen, ik wordt al depressief van mijn eigen gezaag ondertussen. Veel erger is het dat een heel discours (jep, hier gaan we weer) ons gewoon performatief doet proeven wat we denken te proeven. Uniformisering in de vraag-aanbodrelatie is het gevolg. Gaan we daar niet tegen in, door kritisch de grenzen van de eigen smaak altijd te verleggen, dan drinken we uitsluitend nog wat de mensen 'graag hebben'. Denken we alleen al maar aan de verarming van het cepageaanbod in de doorsnee wijnhandel.
Probleem 3: er is ook zoiets als de fysiologie van de smaak, de mens is nu eenmaal een dier. Elk dier (en zeker herbivoren en omnivoren) zoekt zo rijp mogelijke vruchten, vruchten met zoveel mogelijk suikers dus. Dat is logisch: eenvoudige 'rijpe' suikers zijn makkelijk manipuleerbaar in het metabolisme en fruit dat veel van die suikers bevat levert een perfecte balans op tussen de geïnvesteerde energie om dat voedsel te verkrijgen en de verkregen energie uit dat voedsel. Daarom hebben kleine kinderen zo graag zoet (denken we maar onze kleine kathaar die zo gebiologeerd was van die Muscat). Ze moeten immers hun smaak nog cultiveren: als kind leren we andere smaken appreciëren, de laatste smaak die we meestal opnemen in onze organoleptisch-cognitieve set (of mindmap) is meestal die van bitter (wie at er graag witloof als hij heel klein was?). Tot zover geraakt iedereen wel, maar dan komt het pas: het leren ontdekken en appreciëren van complexiteit in de smaak, en dat is heel wat moeilijker! Je moet dus ook niet verder zoeken voor de reden waarom veel mensen zo graag banale fruitwijntjes, Liebfraumilch en meer vandattem drinken.
Misschien zit ik weer te hobbelen op mijn stokpaardje, en misschien zit ik inderdaad te muggenziften op één uitspraak, maar zo'n uitspraak vind ik niet meteen voor een sommelier in de mond gelegd. Dus: laten we eens zien wat er van in huis komt ... .

De site is online en als de kwaliteit van de wijn hetzelfde niveau haalt als het flash-ontwerp, kan het niet missen. Ik ben alvast te vinden voor een wine4wacko's proeverij!

Hm, idd. Heb het ook al gezien. Ziet er ook wel een coole pé uit (hopelijk vind hij dat zelf niet ;o) ).
Wijnen zijn alleszins interessant en de wijninteresse die hij omschrijft lijkt me ook wel ok. Misschien toch eens een abonnementje nemen, of wacko Stijn eens wacko komen laten doen ...

Waarom stuurt wijn van stijn alias stijn van der beken ons geen wijn meer niettegenstaande wij een wijnabonnement hebben betaald? Dit ruikt naar oplichterij.
Permentier St. Amandsberg

Ik krijg geen wijn meer toegestuurd terwijl ik wél betaald heb voor een wijnabonnement !
Is Stijn van der Beken een oplichter?

Beste Paul, ik weet niet of Stijns initiatief nog bestaat. Ik denk dat je hem best zelf eens contacteert.

Beste Paul,

ik heb dezelfde ervaring als jij. geen leveringen ondanks telefonische aanmaningen of via mail. Ik had de drie abonnementen lopen. Op een bepaald ogenlik zat hij zeven dozen achter. Plots een levering van zes dozen zonder bellen aan de deur gezet. Ontbrak nog steeds één doos. weer reageerde hij niet op mails en berichten. Uiteindelijk via advocaat geld tereug geeist en gekregen.

ik krijg eveneens mijn laatste pakket niet meer toegestuurd, heb hem 1 keer aan de lijn gehad en sedertien niks meer van gehoord.

Dat klinkt niet zo best. Jammer dat zo'n initiatief ten gronde moet gaan aan wanbeheer.
Ik wil jullie er terloops op wijzen dat deze wijnblog niet meer actief is, maar wel verdergezet wordt op de volgende site: www.theorbisofwine.be (commentaar geven op artikelen kan daar nog niet)

Hier hetzelfde verhaal. De wijncursus niet afgemaakt, de laatste les moest maanden geleden plaatsvinden. Geen glazen ontvangen ook. Mijn laatste doos van het abonnement niet ontvangen. Die kerel is niet meer te bereiken. Zijn huis staat te koop. Ik lees deze berichten op diverse sites en blogs! Niemand kan hem bereiken, aangetekende zendingen komen terug wegens niet afgehaald.