Obituary
Head of INAO, Rene Renou, dies
June 20, 2006
Jane Anson
René Renou, the president of the Institut National des Appellations d'Orgine (INAO), and one of the most influential men in French winemaking, has died aged 54.
Renou goes down as one of the great reforming characters in the French wine industry and was overseeing one of the most turbulent chapters in the INAO's history.
He was in the middle of effecting deep reaching changes, first attempted two years ago, and which had just been introduced early this month.
Recognising that the sheer number of Appellation d'Origine Controllées (AOCs) had become confusing for the consumer, he was attempting to divide the offer in two – a top category to remain as AOC for wines of excellence to be made under very strict conditions, and a second to be known as Appellation Controllée (AC) with more relaxed rules of production.
Commenting on the move a few weeks ago, Renou said it was 'a long-needed reform that allows us to be in step with the market and consumers. I hope to have it in place by the 2007 harvest.'
Born in 1952, Renou started as a wine producer with 12ha (hectares) in the Loire and president of the local union (syndicat), he became president of INAO in 2000.
After an initial mandate of six years, he was re-elected in March by agriculture minister Dominique Bussereau who yesterday described him as 'aman of conviction who did a great job for the appellations, first in his own region of Anjou, and than at a national level for the whole of France.'
Renou was a straight-talker and far more open than his predecessors. He was the first to publicly speak about the faults of the AOC system, commenting that it was, 'conceived for producers rather than consumers'. But while he was aware of its shortcomings, he was also a great champion for its existence, comparing the greatest terroirs to the 'Versailles of the wine world' – both unique and inimitable.
'It's a great loss for French wine making,' Patrice Hateau, director of Chateau Pape Clement in Bordeaux, told decanter.com. 'The INAO is in a period of flux, with many people questioning its very existence. Rene Renou was a great champion for the cause.'
At the time of his death, Renou was in Seoul with Sopexa, the French wine marketing body, attending a conference on the future of French wine in South Korea.
Renou died suddenly on Sunday evening, June 18. He had been ill over the past year, but had recently come back to work. The exact cause of death is as yet unknown.
June 20, 2006
Jane Anson
René Renou, the president of the Institut National des Appellations d'Orgine (INAO), and one of the most influential men in French winemaking, has died aged 54.
Renou goes down as one of the great reforming characters in the French wine industry and was overseeing one of the most turbulent chapters in the INAO's history.
He was in the middle of effecting deep reaching changes, first attempted two years ago, and which had just been introduced early this month.
Recognising that the sheer number of Appellation d'Origine Controllées (AOCs) had become confusing for the consumer, he was attempting to divide the offer in two – a top category to remain as AOC for wines of excellence to be made under very strict conditions, and a second to be known as Appellation Controllée (AC) with more relaxed rules of production.
Commenting on the move a few weeks ago, Renou said it was 'a long-needed reform that allows us to be in step with the market and consumers. I hope to have it in place by the 2007 harvest.'
Born in 1952, Renou started as a wine producer with 12ha (hectares) in the Loire and president of the local union (syndicat), he became president of INAO in 2000.
After an initial mandate of six years, he was re-elected in March by agriculture minister Dominique Bussereau who yesterday described him as 'aman of conviction who did a great job for the appellations, first in his own region of Anjou, and than at a national level for the whole of France.'
Renou was a straight-talker and far more open than his predecessors. He was the first to publicly speak about the faults of the AOC system, commenting that it was, 'conceived for producers rather than consumers'. But while he was aware of its shortcomings, he was also a great champion for its existence, comparing the greatest terroirs to the 'Versailles of the wine world' – both unique and inimitable.
'It's a great loss for French wine making,' Patrice Hateau, director of Chateau Pape Clement in Bordeaux, told decanter.com. 'The INAO is in a period of flux, with many people questioning its very existence. Rene Renou was a great champion for the cause.'
At the time of his death, Renou was in Seoul with Sopexa, the French wine marketing body, attending a conference on the future of French wine in South Korea.
Renou died suddenly on Sunday evening, June 18. He had been ill over the past year, but had recently come back to work. The exact cause of death is as yet unknown.
gepost door Roel at
3:41 p.m.
Over de doden niets dan goed ... ik ga dan ook geen blasfemie plegen, maar ik stel me toch wel wat vragen bij die 'hervormingen', ze lijken wel heel erg op politieke hervomingen, je weet wel, zo van die 'democratische'.
Die hervorming lijkt me echt wel de perfecte manier om ervoor te zorgen dat Franse châteaux van de bekende appelaties nu helemaal de redenen hebben om er maar op los te vragen voor hun flessen en dat de kleine boeren ofwel helemaal in de marge geraken omdat ze praktisch bij wet geen fatsoenlijke prijs voor hun product meer kunnen vragen, ofwel de perfecte rechtvaardiging krijgen om de markt te overspoelen met eenheidsworstbrolwijn.
Allez, Frankrijk toont weer eens dat het grandioos achter is en geen sikkepit van het verleden geleerd heeft. Vin de table werd in 70 afgeschaft, vernieuwing in de viticultuur was vervolgens alleen nog maar voor les seuls fous weggelegd (met de stagnatie van het Franse wijn wat we nu kennen als gevolg: ha, mais la tradition quand-même, ... juk) en de kleine Franse boer moet er het loodje bij leggen, die produceert niet alleen zijn VdT niet meer, maar ook de daarmee gefinancierde cuvées, die hem wel reputatie bezorgden. Terug naar af dus?
Kijk naar Italië, daar heeft men net hezelfde geprobeerd in de jaren 70-80. Gevolg: de groten van nu zoals Antinori, Zenato, ... gingen dan maar van die Vino da Tavola produceren buiten het wetssysteem. De rest werd peperduur, ging kapot, maakte op quasi onmogelijke manier anonieme wijn, of nog erger: zure pis (heb net een Frascati van Sant' Orsola door de pompbak gekapt, nog een relict van die tijd). In de jaren 90 werd er dan maar besloten wat te veranderen: DOC/DOCG-wetten werden aangepast aan moderne ideeën, er werd de IGT-status ingevoerd, om de superwijnen (o.a. de supertuscans) te incorporeren in het systeem, zij het met serieuze beregelingen (vooral hectoliteropbrengsten en zo, alleen 'veel' losser op gebied van de druifsoorten en de blendverhoudingen), om de compleet verzwakte appelaties zowel concurrentie als vluchtweg als experimenteerruimte te geven. Gevolg: in Italië vind je veel rommel, maar het is er alleszins niet moeilijk om voor om en beide € 10 iets heel goed te vinden (en als je € 25 uitgeeft zit je gewoonweg al aan de top, dat hebben we zelf al mogen ervaren niet? Ha, Monte Vertine ... I know, I know ...). Wat de Fransen maar niet schijnen te (of gewoonweg niet WILLEN) begrijpen is dat je - ook al plak je een formidabel AOC-etiket op je flessen - je zelf met stricte regeltjes evengoed bucht produceert, als zonder die regels. Het enige wat je bereikt is dat je je wijnproductie alle dynamiek ontneemt: zou je nog veel nadenken over hoe wijn te maken als je je alleen maar aan de regeltjes moet houden om je flessen voor € 100 te verpatsen? Ik denk het niet. Zeker, terug naar af dus, allemaal espèce de conchon bourgeois!
(Ja excuseer, maar ik word wild van zoiets, dat is even degoutant als een Robert Parker die durft te verkondigen dat hij de wijnmarkt gedemocratiseerd heeft. Mestkever!)
Posted by
Amaronese |
21 juni 2006 om 21:51
Ohohoh, wat een vurig betoog! Ik sta in ieder geval achter deze opsplitsing. Het breekt met de oeroude regels en geeft de boeren nu meer de kans om te experimenteren met nieuwe technieken en blends en toch een zekere kwaliteit na te streven. Zeker in de Languedoc bv. zal dit positief worden onthaald, daar manifesteert zich de laatste jaren een sterke drang naar vernieuwing. Kijk inderdaad maar naar Italië waar sommigen zich hebben verweerd tegen de strikte regels en nu superzaken uitbrengen als tafelwijn. In Frankrijk zal er tenminste nu een gecontroleerd kader bestaand voor deze dingen.
Verder wil ik nog even melding maken van een aangename ervaring onder de noemer goede wijn in een goed glas: gisteren tijdens de receptie ter ere van de promotie van de artsen specialisten in Leuven werd de wijn (Chateau Sauvage, Bordeaux) geschonken in Scott Zwiesel glazen. De champagneglazen waren wat minder extravagant, maar rector Vervenne had wel geregeld dat het gouden vocht van Pommery kwam. Zeg nu nog dat onderwijs en medische sector geen kwaliteit bieden in België.
Posted by
chevalier |
22 juni 2006 om 11:22
Ik kan het er echt niet mee eens zijn Guy, want ik vermoed dat die experimenterende Franse boeren uit de Languedoc en co. er nu helemaal 'hunne kees bij inschieten'. Wij gaan misschien wel op zoek gaan naar die wijnen, maar de wijnliefhebber gaat er een reden temeer in zien waarom 'zijne' bordeaux beter is dan al de rest. En dan heb ik het nog niet over Amerikaanse en Aziatische wijnbeleggers: die kopen immers alleen maar op etiket of op appelatie en jagen daarmee de prijzen nogmaals de hoogte in (ze weten toch niet wat ze drinken, laat staan dat ze weten dat er bete voor minder is). Gevolg: polarisering van de markt, want de prijzen van de cru classés gaan stevig en nog wel geruggesteund door de wet, de hoogte in, en de Pays d'Oc-boer geraakt zijn - dan nog zo goed gemaakte en interessante wijn - aan de straatstenen niet kwijt, want die is niet bekend. Wie zal er wel nog wijn kopen van de AC's? Supermarkten, en de supermarktwijnconsument. Welke smaak hebben die? Een conservatieve, easy-drinkingsmaak (en daar hoeft op zich niets mis mee te zijn, want niet iedereen kan voor gesofesticeerde wijnen gaan). Gevolg nr. 2: de AC-wijnen worden de nieuwe marge van de wijnsector want die mogen niet teveel kosten. Gevolg op gevolg: massaproductie (en dat kan, want de regels zijn minder streng!) regeert dit marktsegment. Gevolg op gevolg op gevolg: het zal le seul fou zijn die zich nog eens waagt aan een experimentele cuvée, want die wordt niet alleen niet gesmaakt, maar is nog eens onrendabel ook.
Ik zeg niet dat in Italië alles rozengeur en maneschijn is, maar daar heeft men de gevolgen van zo'n polarisering ingezien, en heeft men de wet terug proberen aan te passen. Dat is maar ten dele gelukt. De Italiaanse wijnindustrie, of beter: de kleine boeren, hebben er erg onder geleden. Zo een maatregel is een lapmiddel, ook al lijkt hij het etiket aan de kwaliteit te koppelen. Hij verbindt alleen maar de prijs aan een etiket (terug naar af, dus). Meer nog, hij maakt de consument monddood, want die moet ofwel zijn portefeuille uitwringen, ofwel zijn mond houden en dan maar eenheidsworstwijn kopen. En anderzijds beschermt het alleen diegenen die geen beschermming nodig hebben: multinationals en wijnmanagers i.p.v. wijnboeren, die wel x aantal domeinen bezitten, maar nog geen stok kunnen enten. Die regeren respectievelijk het AC-segment of gaan fijn beursgenoteerd napitten van de monsterprijzen die hun namen evoceren. De kleine boer moet zich conformeren aan 'grijze wijn' of zijn wijngaard rooien. (En dan vraag ik me echt wel af, waarom elke boer die zijn akker vol maïs plant zoveel 1000'en euros subsidie krijgt om ze terug weer onder te ploegen. Zou de EU dat dan niet beter in wijn investeren? Een product dat btw één van de meeste geachte exportproducten van Europa is)
Kijk, ik weet wel dat ik een apocalyptisch beeld schets. Het zal wel weer allemaal niet zo erg worden, maar ik word gewoon misselijk van die hypocrisie en de degoutante eigenwaan van het leading corps in de wijnwereld, want, laten we eerlijk zijn, die hervorming slaat eigenlijk op niets. Die soepele AOC's zijn er al: Bordeaux, Bordeaux Supérieur, Côtes du Rhône, VdP, Bourgogne Rouge/Blanc/Grand Ordinaire, Petit Chablis, ... noem maar op. Ik denk dat een radicalisering van het systeem de boel alleen maar erger maakt dan hij al is. Net alsof een Fitou-boer die zich heel strict aan de regels (als hij al genoeg geld heeft om te investeren in de middelen die daarvoor nodig zijn) houdt, plots beter zal gaan verkopen omdat er AOC en niet AC op zijn fles staat ... of de andere zijde van de paradox: net alsof een Margaux AOC van Château La X de Y gegarandeerd beter is (en daarom zijn prijs waard), omdat er AOC op het etiket staat. Laat me niet lachen, dit is gewoonweg een platvloerse omzetting van symbolisch kapitaal in marktkapitaal. Daar walg ik van, want dat doet me heel erg denken aan de manier van denken van een hele hoop mensen zo'n 50 jaar geleden: vanbuiten blond en blauw, dus beter, vanbuiten niet dit of niet dat, dus een betere mens ... . En of die laatste vergelijking dan nog wel zo'n reductio ad absurdum is, daar wil ik het nog wel eens over hebben!
Laat ik echter ook eindigen met een ietwat frivoler (en consumentistische) noot: in Boekvoordeel liggen er twee boekjes (ca. 240 blz.) van Artis Historia in uitverkoop. Eentje over Bordeaux, een ander over Bourgogne, elk tegen € 3,99 -40%, dus voor € 2,39. Ik heb dat over Bourgogne al meegegapt en ondanks het feit dat je op bekende Artiswijze nog wat prentjes moet plakken, ziet dit er zeer deftig en informatief uit.
Posted by
Amaronese |
22 juni 2006 om 15:44
Hierbij gooi ik nog maar eens de knuppel in het hoenderhok: gisteren op het nieuws en vandaag in alle media: De europese commissie wil volgend jaar 400.000 hectare wijngoed vernietigen. Gedaan met dure landbouwsubisidies om nadien met de wijn te blijven zitten en om te zetten in ethanol. Samen met de vereenvoudiging van de classificatie (die hier al behoorlijk wat storm veroorzaakte gisteren) een stap in de richting een rol te kunnen spelen in de mondialisering. De besparingen zouden worden aangewend om de franse wijnen te promoten.
Maar laat ons deze economische maatregelen even terzijde schuiven, wat veel beter nieuws is: de fransen gaan nu eindelijk ook meer info op de flessen zetten. Een start is de vermelding van de druivensoorten die in de wijn zitten.
Posted by
chevalier |
23 juni 2006 om 09:32
Gruwelijk: mondialisering, wanneer gaan die idiote politici-mislukte technocraten eindelijk eens begrijpen dat wijn geen Coca-Cola is? (nee, ik drink gaan Mekka-Cola. Coca-Cola is een steengoed product dat niet meer prentendeert dan het is, kan een mens daar iets op tegen hebben?)
Ik heb mijn riposte (als daar nog sprake van moet zijn) een beetje verwerkt in de volgende post. Lezen maar ... en laat de kiekens maar kakelen!
Posted by
Amaronese |
23 juni 2006 om 13:35