orbis "fratres organoleptici"

Is Megavino dan toch niet het commerciële circuit van weleer?

Extract uit De Morgen:

"Meer dan de helft van de Belgische restaurants hanteert veel te hoge prijzen voor de wijnen die ze serveren. Zo'n 52 pct rekent meer dan het driedubbele aan van de inkoopprijs. Vooral bij huiswijnen swingen de prijzen de pan uit met pieken tot acht keer de inkoopprijs. Dat blijkt uit de resultaten van een peiling bij Belgische restaurants.Het onderzoek naar de prijzen voor wijn in Belgische restaurants is van de hand van Alain Bloeykens, mede-organisator van de wijnbeurs Megavino. Hij bestudeerde de wijnkaarten van 821 Belgische restaurants van vier verschillende categoriëen: klassiek Franse, internationale keuken, brasseries/bistrots/eetcafés en wijnbars. De onderzochte eethuizen liggen voor zestig procent in Vlaanderen, dertig procent in Wallonië en tien procent in Brussel. Als aanvaardbare winstmarge hanteerde Bloeykens dat een restauranthouder de inkoopprijs mag verdriedubbelen, onder meer omdat ook de belastingdiensten die norm hanteren. De wijnkenner stelde vast dat de consument in een dikke helft van de restaurants meer dan die aanvaardbare prijs betaalt. Absolute uitschieter was een restaurant waar een bepaalde wijn zestien keer duurder was."

Hopelijk zorgt dit voor een schokgolf en betere prijzen!

Dierbare broeders en zusters in de organoleptiek,

Gisterenavond werd, voor de eerste maal, door de dienst Samenaankoop van de KULeuven een wijnbeurs georganiseerd. Locatie: het Centraal Magazijn, de Croylaan 36, Heverlee. Uw reporters en wijnkopers ter plaatse: T en C.
Ginder geraken was al niet zo evident: campus Heverlee is nogal uitgestrekt, en dat magazijn ligt ergens achterin. Na een reisje van twee verdiepingen in een Kubricklift (ik had toch alleszins een space-odysseegevoel) kwamen we uit in een zaal waar bepaald weinig (wel gemiddeld vrij jong) volk rondliep. Je zou toch denken dat, met een gratis ingang en mogelijkheid tot proeven, er van de associatie KULeuven & co meer volk zou komen opdagen, maar dat was dus bepaald niet het geval. Ons niet gelaten, want dat gaf ons de mogelijkheid om rustig rond te lopen, te proeven en te bespreken.
Er waren zes standjes van verschillende wijnhandels, sommigen ons al bekend, anderen niet. Een overzicht met persoonlijke bevindingen:

- Château Meerdael: slechts 1 product, met name de schuimwijn op basis van Chardonnaydruiven, geteeld in het Meerdaelwoud. Dit bruisende goedje proefden we het eerst en als enige noodzakelijke vermelding slechts dit: tegen het einde van de proeverij waren we het glad vergeten. Niets beklijvends of bijzonders dus. Het standje trok ook gedurende heel de beurs weinig geïnteresseerden.

- Kaapse Wijn - Import de Leeuw: de handelaars achter de tafel kenden er bedroevend weinig van (dat gold ook voor heel wat proevende mensen, die zich voordeden als kenners maar nog niet eens wisten dat pinotage een druivensoort was, bijvoorbeeld). Helaas was de gemiddeld lage kennis van hun producten een constante bij de verkopers, op Credo en Ad Bibendum na. Hier proefden we verschillende wijnen, wit en rood, waaronder de wijn die bij ons als beste van heel de beurs naar voren kwam: 'Amour toujours' 2004 van Allée Bleue, een blend van cabernet sauvignon, merlot, grenache en syrah. Heel verfijnd, prachtig versmolten en kan nog wat jaartjes blijven liggen. Een droom van 18 euro. Ter vergelijking: de duurste wijn aan het standje van Kaapse Wijn, een bordeauxblend van Ernie Els, kostte over de veertig euro, en die vonden we echt maar niks, met een wrange nasmaak bovendien. We proefden ook een zuivere Merlot van Guardian Peak (+/- 8 euro), en die vonden we ok. Een goede merlottypering en aangename drinkwijn.

- Wijnmakelaarsunie: veel chichi, weinig goede wijn. Hier vonden we maar één wijn de moeite waard, de Carmignano Vigna Santa Cristina 2003 (11,79 euro), een blend van sangiovese (75%), canaiolo (10%), aangevuld met colorino, syrah en merlot. We proefden hier onder andere nog Chardonnay, Sancerre, Grillo (Siciliaanse druivensoort, maar wij drinken toch veel liever de Malvasia van de Wineloft: véééééél memorabeler).

- Wijnen en likeuren Dulst: hiervan onthielden we vooral de smakelijke Bardolino Monte del Fra 2005 (5,10 euro), al proefden we onder andere ook: cava Vallformosa (niets bijzonders), Bonnaire blanc de blancs (niet goed!), Dominio de Ugarte Rioja (de Rioja's van Johan waren veel beter), Saint Aubin 1er cru Murgers des dents de chien (te duur voor wat hij maar was). Toen we het aanbod van de zaak bekeken in de brochure, tijdens de terugreis naar Leuven centrum, bleek Dulst vooral grote namen te verkopen. De verkoper wist er ook niet al te veel van, maar hij had het gezonde verstand om te zwijgen op het moment dat hij besefte dat iemand er meer van wist.

- Credo: dit was het interessantste standje, en de man die erachter stond, kende zijn zaken. Net als Guy gaat hij zelf in Zuid-Frankrijk om te proeven en zijn wijnen in te kopen. Het aanbod was interessant, zeker niet mainstream, en degelijk. Ook verstandig geordend in stijgende lijn van kwaliteit. Het zou zeker interessant zijn om in deze zaak eens een proeverij te organiseren.
Hier proefden we ook weer vrij veel, met twee toppers (en dat zal de man gevoeld hebben, want uiteindelijk bestelden we met zijn allen maar liefst zestien flessen bij hem): een schitterende Picpoul de Pinet Hugues de Beauvignac 2005 (lekker, fris en kurkdroog, een perfecte Picpoul voor 4,56 euro) en de rode Domaine Cazes Trilogy 2001 (14.14 euro), onze persoonlijke nummer drie. Heel lekker, een boeiend evoluerend smaakpalet en mooi gemaakt, kan nog blijven liggen. Ja, we hebben behoorlijk gekickt op de bewaarwijnen, bij nader inzien.

- Ad bibendum fine wines: last but not least. Deze zaak stond/staat erom bekend dat haar winstmarges tot 200% gaan, maar eerlijk gezegd vonden wij de gemiddelde prijs-kwaliteitverhouding best interessant. Hier proefden we ook weer vanalles, met twee wijnen die ons nog levendig bijblijven. Een mooie shiraz-cabernet blend van Lantana 2004 (6.95) en onze onvergetelijke nummer twee: de Pikes Shiraz 2002 (17,55). Deze wijn is nu werkelijk eens Shiraz op zijn best, met een onnavolgbare zwarte-peperkarakter. Moet ik het nog vermelden dat ook deze wijn nog een paar jaar kan liggen?

Alles bij elkaar hebben wij twee uur en een half op de beurs rondgelopen. Het was veel interessanter dan we verwacht hadden op basis van de infomail en tevens de eerste wijnaankoop van ons clubje. Samen bestelden we - hou jullie vast - 39 flessen:
- 7 x de Bardolino Monte del Fra
- 6x Amour Toujours
- 4x Carmignano
- 9x Picpoul de Pinet
- 7x Domaine Cazes Trilogy
- 3x Lantana Shiraz Cabernet
- 3x Pikes Shiraz
Voorwaar geen slecht begin, denk ik zo! Ik stuur iedereen zo snel mogelijk per mail de persoonlijke rekening toe, met bijhorende instructies.
Een gouden tip: als er een volgende wijnbeurs door samenaankoop wordt georganiseerd, met zoveel mogelijk mensen daarheen, want het is de moeite! Alleen al de mogelijkheid om zoveel verschillende wijnen GRATIS te proeven, is zeer interessant op zich.

Geachte fratres: lees onderstaande! Ik zorg alvast voor een beamer en een laptop. Hopelijk dient het rode vocht niet via de printer door onze kelen te vloeien :-)

"Delhaize gaat samen met Belgacom een wijncursus via internet ontwikkelen. Het zoekt nieuwe kanalen om de verkoop van wijn te stimuleren in de hoop meer jongere kopers aan zich te binden. 'Jongeren drinken minder en minder wijn en gaan eerder voor voorgemixte alcoholische drankjes', zegt Michel Lecomte, de communicatiemanager voor wijnen en producten van Delhaize. 'Met dit initiatief willen we duidelijk maken dat wijn niet enkel iets is voor hun moeder of vader.'
De cursus uit 15 delen loopt tot juni 2007 en kan gratis via Belgacom ADSL of de website van Delhaize worden bekeken. Belgacom ADSL telt ruim 1 miljoen klanten, en Delhaize heeft ongeveer 42.000 geregistreerde bezoekers op zijn website. De besproken wijnen en schuimwijnen worden telkens in de supermarkten aangeboden.
Hoeveel het initiatief kost willen Lecomte en Belgacom Skynet-woordvoerster Valérie Janssens niet kwijt. De kosten voor productie en streaming worden gedeeld, voegt Janssens eraan toe.
Volgens Lecomte werd bij Delhaize al 2 à 3 jaar gespeeld met het idee voor zo'n cursus, maar werd zo'n project pas recent technisch haalbaar. 'We zijn ervan overtuigd dat dit een groot succes wordt', besluit Lecomte."

bron: "De Tijd".

Elke wijnneus heeft er al wel van gehoord, is het nu van horen zeggen, de diverse kanalen die onze aether bevuilen of via zijn eigenste nieuwsgierigheid: op 20-21-22-23 oktober 2006 wordt voor de tweede maal de nieuwste editie van Megavino georganiseerd! Volgens de zovele wijnpausen die ons kleine land rijk is, het wijnevenenment van het jaar. En als dat inderdaad zo is, dan mogen wij dat zeker niet aan onze kritische neuzen voorbij laten gaan.

Het hoeft niet gezegd: Megavino is vanzelfsprekend een commercieel circus. Elke zichzelf respecterende en zichzelf tot de wijnige weinigen rekenende wijnimporteur zal er een stand op poten zetten, zijn wijnen laten proeven, de nieuwsgierigen overladen met kisten publiciteit en liters bedwelmend proefvocht. Als die nieuwsgierige kleinhandelaar of particuliere consument zijn kieskeurig verhemelte en financiële alertheid zachtjes de roes in gesust zijn, is het broodje natuurlijk gebakken: ettelijke honderden hectoliters geestrijk vocht veranderen in deze vier dagen tijd van eigenaar. Toch mogen we ons daar niet door laten afschrikken. Er valt meer te beleven dan alleen dat: informatiestands van de verschillende landen en appellations, vertegenwoordiging van Belgische wijnbouwers en de voltallige wijnpers maken het festival compleet (zoals al geweten door sommigen onder jullie zit ik bv. in de Kurkdroogjury die de beste supermarktblend van 2006 zal uitkiezen).

Dit jaar staat voornamelijk wijnland Portugal in de schijnwerpers. Portugal heeft al een bijzonder lange en niet volkomen onopgemerkte geschiedenis wat wijnbouw betreft, en dan hebben we het niet alleen over Porto. Ook heel wat bijzonder verfijnde en unieke witte en rode stille wijnen behoren tot de parels op de Portugese wijnkroon. Tot voor kort (zo een 6 jaar geleden), kon Portugese wijn slechts op een summiere aandacht van gedreven kenners en vakmensen rekenen. Dat is nu wel wat anders: niet alleen Mateus is vlot verkrijgbaar, maar ook de vele klassevolle bewaarwijnen, verfijnde terroirdoordrenkte witte wijnen en aangenaam vlotte drinkwijnen veroveren de wijnwereld. Portugese wijnen genieten sinds kort de kennis en erkenning die ze waard zijn (jammer genoeg ook de prijzen: die zijn sinds 2000 zowat verdubbeld!). Niet geheel oninteressant dus het thema van deze tweede Megavino-beurs.
Naast de Portugese wijnen zullen ook de Italiaanse wijnen dit jaar op een piedestalle staan: Licata, Enotria en enkele andere grote Belgische importeurs hebben de handen in elkaar geslagen en enkele Italiaanse topchefs weten te overtuigen hun kookkunsten op deze beurs aan het wijnpubliek te tonen. Op hun stands zullen verschillende chefs gepaste, typische hapjes bereiden bij bepaalde wijnen. Een reden temeer om eens een kijkje te gaan nemen op dit jaarlijkse evenement.

Omdat ikzelf toch zaterdagnamiddag 21 oktober Brusselwaarts ga (de beurs heeft plaats in de Expo), leek het me geen slecht idee eens te vragen of er interesse is hier een Orbis-uitstap van te maken. De inkom bedraagt € 10, proefglas en proeverij inbegrepen. Geïnteresseerd? Laat het me weten!